Παρασκευή 25 Μαΐου 2018

Ο Γρηγόρης Λαμπράκης, αγωνιστής της Ειρήνης και της Δημοκρατίας !



Ο Γρηγόρης Λαμπράκης γεννήθηκε  στην Κερασίτσα Αρκαδίας, στις 03 Απριλίου του 1912 και ήταν το 14ο τέκνο κατά σειρά, από τα 18ο που απέκτησαν οι πολύτεκνοι γονείς του.
Ασχολήθηκε από νεαρά ηλικία, με τον Στίβο και συγκεκριμένα με το άλμα εις μήκος, γνωρίζοντας πολλές διακρίσεις, τόσο στο Πανελλήνιο, όσο και Παγκοσμίως, κατέχοντας το Πανελλήνιο ρεκόρ του άλματος εις μήκος, από το 1936 έως το 1953, με επίδοση 7 μέτρων και 37 εκατοστών.
Σπούδασε στο Πανεπιστήμιο της Ιατρικής Αθηνών και υπηρέτησε την ιατρική με την ιδιόκτητα του Γυναικολόγου, όπου έλαβε την θέση του υφηγητή της Γυναικολογικής κλινικής.
Κατά την περίοδο της Γερμανικής Κατοχής ίδρυσε την Ένωση Ελλήνων Αθλητών και διοργάνωνε αθλητικούς αγώνες, με σκοπό την ενίσχυση των Λαϊκών Συσσιτίων, από τα έσοδα.
        
Στις ιστορικές εκλογές του 1961, 29 του Οκτώβρη, της  ¨βίας και της νοθείας¨, όπως χαρακτηρίστηκα αποτυπώθηκαν στην μνήμη του Ελληνικού Λαού, ο Γρηγόρης Λαμπράκης εξελέγη Βουλευτής Πειραιά, συνεργαζόμενος με την Ε.Δ.Α., ενώ ήταν ιδρυτικό μέλος και αντιπρόεδρος της Ελληνικής Επιτροπής για την Διεθνή Ύφεση και Ειρήνη.   

Στις 21 Απριλίου του 1963 πρωτοστάτησε σε πορεία που διοργανώθηκε στον Μαραθώνα προς την Αθήνα για την Ειρήνη.
Ένα μήνα μετά, στις  22 Μαΐου 1963 και ώρα 20:00, ο Γρηγόρης Λαμπράκης παρέστη ως κεντρικός ομιλητής σε εκδήλωση που είχε διοργανώσει η Επιτροπή δια την Ύφεση και Ειρήνη, στην Θεσσαλονίκη.  
Για την σχετική ομιλία, όσο και την τεταμένη πολιτικά ατμόσφαιρα, από Παρακρατικούς είχε ενημερωθεί τόσο ο τότε Εισαγγελέας Πρωτοδικών, ο οποίος με την σειρά του ενημέρωσε την Αστυνομία, για τον κίνδυνο επίθεσης Αντιφρονούντων.
Ενώ υπήρχε μεγάλη δύναμης της αστυνομίας,  κανείς δεν έδωσε την εντολή διάλυσης των.
Μέσα από βροχή πετροπόλεμου, ο Λαμπράκης ολοκλήρωσε την ομιλία του και στο τέλος φώναξε από το μικρόφωνο :
¨Προσοχή – Προσοχή !
Εδώ βουλευτής Λαμπράκης !
Σαν εκπρόσωπος του Έθνους και του Λαού, καταγγέλλω ότι υπάρχει σχέδιο δολοφονίας μου και καλώ τον Υπουργό Β. Ελλάδος, τον Νομάρχη, τον Εισαγγελέα, τον Στρατηγό Χωροφυλακής Μήτσου, τον Διευθυντή της Αστυνομίας και τον Διοικητή Ασφαλείας να προστατέψουν τη συγκέντρωση και τη ζωή μου !¨

Ο Γρηγόρης Λαμπράκης, ξεκίνησε να φύγει από τον χώρο, ενώ συνάντησε στον χώρο, τον τότε Συνταγματάρχη της Χωροφυλακής και διαμαρτυρήθηκε έντονα για την στάση ανοχής της Χωροφυλακής και ενώ συνομιλούν, παρουσιάζετε ο τότε Μοίραρχος , ο οποίος τον διαβεβαιώνει ότι η περιοχή έχει εκκαθαριστεί.
Ο Λαμπράκης μαζί με αρκετά άτομα που τον ακολουθούν κατευθύνεται απέναντι, προς το ξενοδοχείο, όπου εκείνη την στιγμή, ένα τρίκυκλο με ταχύτητα πέφτει επάνω στην ομάδα των ανθρώπων που συνοδεύουν τον Βουλευτή και τον χτυπούν με δύναμη, με ένα λοστό στο κεφάλι !
Ο Βουλευτής Λαμπράκης πέφτει αιμόφυρτος στο έδαφος !
Μεταφέρθηκε άμεσα στο Νοσοκομείο ΑΧΕΠΑ, αλλά διαπιστώθηκε ότι το τραύμα του ήταν θανατηφόρο  !

Στο τρίκυκλο, επέβαιναν ο Σπύρος Γκοτζαμάνης, μεταφορέας στο επάγγελμα και γνωστός, τότε του υποκόσμου της Θεσσαλονίκης και ο Μανώλης Εμμανουηλίδης, κατάδικος για βιασμό, παιδεραστία, κλοπή κλ..
Συνελήφθηκαν λίγο αργότερα, όταν ένας εκ των συνοδών του Βουλευτή, πήδηξε στο τρίκυκλο και μετά από όργια πάλη και αφού σταμάτησε το τρίκυκλο, ένας Τροχονόμος τους συνέλαβε και τους οδήγησε στο τμήμα !

Ο Βουλευτής Γρηγόρης Λαμπράκης, δεν μπόρεσε να ξεπεράσει το Θανατηφόρο Τραυματισμό του και στις 01:22, την πρώτη πρωινή ώρα, της 26ης Μαΐου, έφυγε από την ζωή σε ηλικία 51 έτους !     

Η σορός Του μεταφέρθηκε στην Αθήνα και τέθηκε σε Λαϊκό Προσκύνημα, ενώ η Εξόδιος Ακολουθία έγινε στην Μητρόπολη Αθηνών, στις 28 Μαΐου και την παρακολούθησαν όλοι οι τότε Πολιτικοί Αρχηγοί των κομμάτων και Βουλευτές , με συνοδεία Πλήθος Κόσμου !

Η Δολοφονία του Γρηγορίου Λαμπράκη ήταν αφορμή να υπάρξουν σύντομες εξελίξεις στην Πολιτική ζωή της χώρας και αργότερα να οδηγηθεί στην Δικτατορία !
Εξελίξεις που το αίμα του Λαμπράκη ήταν η αρχή μόνο !  
  
- Το πρωί της επομένης, λίγες μόλις ώρες μετά το δολοφονικό κτύπημα κατά του Γρηγόρη Λαμπράκη, ο τότε Πρωθυπουργός, Κωνσταντίνος Καραμανλής κάνει την ακόλουθη δήλωση :
¨ Μα ποιος κυβερνά επιτέλους αυτήν τη χώρα ; ¨

- Ο Αρχηγός της Ένωσης Κέντρου, τότε Γεώργιος Παπανδρέου, απαντά με δριμείς χαρακτηρισμούς :
¨Η Ένωσις Κέντρου καταγγέλλει και ενώπιον του έθνους και ενώπιον της διεθνούς κοινής γνώμης τον αρχηγόν της ΕΡΕ κ. Καραμανλή, ως ηθικόν αυτουργόν της πολιτικής δολοφονίας του βουλευτού Γρ. Λαμπράκη¨

- Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής και πάλι απαντά λακωνικά :
¨Το πάθος, από το οποίον κατέχεται ο κ. Παπανδρέου, τον οδηγεί όχι μόνον εις πολιτικάς αλλά και εις ηθικάς  απρεπείας. Δια την σημερινήν του δήλωσιν θα εντρέπεται εις όλην του την ζωήν¨

Οι αντεγκλήσεις συνεχίστηκαν με βαρείς χαρακτηρισμούς, από την πλευρά του Γεωργίου Παπανδρέου, ενώ δεν έμειναν αναπάντητες από τον Κωνσταντίνο Καραμανλή, αλλά ήταν αυτές που τον οδήγησαν σε παραίτηση, στις 11 Ιουλίου του 1963, λίγες ημέρες μετά τον θάνατο του Λαμπράκη.
Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, χαλά τις σχέσεις του με το Παλάτι κι αυτοεξορίζεται στο Παρίσι.

Από εκεί κάποια στιγμή, μετά από χρόνια, χαρακτήρισε την σχέση του με την υπόθεση Λαμπράκη, ως ¨ Ιστορικό Ψεύδος, το μεγαλύτερο ψεύδος της νεοελληνικής ιστορίας ¨
Συγκεκριμένα αναφέρει :
¨Το θλιβερόν δια την πολιτικήν ζωήν αυτού του τόπου είναι ότι οι αντίπαλοί μου εχρησιμοποίησαν εν πλήρει γνώσει της τερατώδους αναληθείας και του παραλογισμού των ισχυρισμών των, την υπόθεσιν αυτήν εντός και εκτός της Ελλάδος, δια να τρομοκρατήσουν το Στέμμα και να με δυσφημήσουν προσωπικά, μη αναλογιζόμενοι ότι με τον τρόπον αυτόν δυσφημούσαν την χώρα¨
Σε συνέχεια αναφέρει :
¨Η κυβέρνησίς μου μόνον ζημία ηδύνατο να αναμένη εξ αυτού.
Μόνον οι ηλίθιοι θα ηδύναντο να οργανώσουν μιαν επισφαλή δολοφονίαν με τρίκυκλον και εν μέσω Αγοράς...¨
Και ενώ αναφέρεται στην διαλεύκανση της υπόθεσης  κλείνει στο τέλος :
¨Όταν δε και μετά την κατά τα ανωτέρω διαλεύκανσιν της θλιβεράς αυτής υποθέσεως έβλεπα να επιβιώνη και να καλλιεργήται η αρχική συκοφαντία, εσκεπτόμουν πόσον ανίσχυρος είναι η ιστορική αλήθεια μπροστά στην προκατάληψιν που δημιουργεί η πολιτική σκοπιμότης.¨


Γράφει ο Αντώνης Λουκόπουλος