Η Κοίμηση της Θεοτόκου είναι θεομητορική εορτή των Χριστιανών κι εορτάζεται στις 15 Αυγούστου.
Ενώ υπάρχει δογματική διαφορά μεταξύ Ορθόδοξης και Καθολικής εκκλησιάς για την Κοίμηση της Θεοτόκου ως προς τον τρόπο χωρισμού της ψυχής από το σώμα Της, πιστεύοντας το μεν Ορθόδοξο δόγμα ότι προηγήθηκε ο πραγματικός θάνατος με την έννοια χωρισμού της ψυχής από το σώμα και στην συνέχεια η ανάσταση και μετάβαση της ψυχής Της Κοντά στον Υιόν της, αντιθέτως το Καθολικό δόγμα πιστεύει στην ενσωμάτωση της ανάληψης της Θεοτόκου προς τον Κύριον και Υιόν Της.
Ενώ υπάρχει δογματική διαφορά μεταξύ Ορθόδοξης και Καθολικής εκκλησιάς για την Κοίμηση της Θεοτόκου ως προς τον τρόπο χωρισμού της ψυχής από το σώμα Της, πιστεύοντας το μεν Ορθόδοξο δόγμα ότι προηγήθηκε ο πραγματικός θάνατος με την έννοια χωρισμού της ψυχής από το σώμα και στην συνέχεια η ανάσταση και μετάβαση της ψυχής Της Κοντά στον Υιόν της, αντιθέτως το Καθολικό δόγμα πιστεύει στην ενσωμάτωση της ανάληψης της Θεοτόκου προς τον Κύριον και Υιόν Της.
Σε κάθε περίπτωση ο Χριστιανισμός έχει Πιστέψει , Αγαπήσει και Λατρέψει την Παναγία εξ ίσου με τον Θεό κι από το πρόσωπό Της εκλαμβάνει την απεριόριστη Αγάπη, Στοργή, Συγχώρεση, φροντίδα και προστασία που δίνει κάθε Μάνας προς το Παιδί της.
Στην Ελλάδα γιορτάζουμε με ιδιαίτερη Αγάπη και Λατρεία την Κοίμηση της Θεοτόκου σ’ όλη την επικράτεια της χώρας.
Θεωρείται το Καλοκαιρινό Πάσχα των Απανταχού Χριστιανών και είναι επίσημη Αργία.
Θεωρείται το Καλοκαιρινό Πάσχα των Απανταχού Χριστιανών και είναι επίσημη Αργία.
Η αναφορά στο όνομα της Παναγίας είναι συνδεδεμένη με σημαντικά ιστορικά γεγονότα του Έθνους μας και ο εορτασμός έχει διπλή έννοια και χαρακτήρα !
Με ιδιαίτερο χαρακτήρα και λαμπρότητα γιορτάζεται στην νήσο της Τήνο διότι σύμφωνα με τις Χριστιανικές παραδόσεις η Αγία Πελαγία είδε Όραμα την Παναγία λέγοντας της να σκάψουν στο χωράφι του Δοξαρά και να βρείτε την εικόνα μου. Η τότε μοναχή Πελαγία αμέσως διεμήνυσε το μήνυμα της Μεγαλόχαρης στους κατοίκους του νησιού κι άρχισαν να ψάχνουν την περιοχή επί μήνες χωρίς κανένα αποτέλεσμα.
Όταν απογοητευμένοι σταμάτησαν να ψάχνουν και γιατί όχι ; κάποιοι να το θεώρησαν και ψευδές ! Όταν λίγο αργότερα έπεσε στο νησίεπιδημία πανώλης ξεκίνησαν επισταμένα οι ανασκαφές βοηθώντας απ’ όλα τα χωριά του νησιού διαδοχικά, όπου στις 30 Ιανουαρίου 1823 οι κάτοικοι των Φαλατάδων και συγκεκριμένα ο χωρικός Δημήτριος Βλάσης είχε την Τιμή να βρει την Ιερή εικόνα της Παναγίας και εις μνήμη Της ανήγειραν τον Ιερό Ναό Ευαγγελιστρίας καθότι η παράσταση της εικόνας απεικόνιζε τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου.
Σήμερα το σημείο που βρέθηκε η εικόνα βρίσκεται στο κάτω μέρος της σημερινής εκκλησίας που φέρει το όνομα “Ζωοδόχου Πηγής”.
Έκτοτε έγινε ο σημαντικότερος τόπος προσκυνήματος ολοκλήρου του Ελληνικού Έθνους και η θαυματουργική Ικανότητα της Εικόνας ήταν άμεση προς κάθε επισκέπτη. Λέγεται μάλιστα ότι όσοι αντίκρισαν για πρώτη φορά την εικόνα και την ακούμπησαν έγιναν αμέσως καλά από κάθε ασθένεια που είχαν.
Η δε χρονική στιγμή που βρέθηκε η θαυματουργή εικόνα θεωρήθηκε Καλό σημάδι για την έκβαση του Απελευθερωτικού Αγώνα κατά της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας που είχε είδη ξεκινήσει.
Την εικόνα της Μεγαλόχαρης προσκύνησαν πολλοί Οπλαρχηγοί του 1821 και μεταξύ αυτών ο Γέρος του Μοριά, Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, οΡήγας Φεραίος, ο Βελεστινλής, οΠ. Μαυρομιχάλης κι άλλοι πολλοί, που προσέφεραν τάματα.
Από την Νεότερη Ιστορία της Ελλάδος και με την καταγραφή των γεγονότων βλέπουμε ότι προκύπτει μια άρρηκτη σχέση μεταξύ του Ελληνικού Έθνους και της Θεομήτορος που η Θεία Χάρη Της βρίσκεται παρούσα για να Μας προφυλάξει και να μας Υπενθυμίσει την Ύπαρξη της !
Στις 15 Αυγούστου 1940 και ώρα 08.30 πρωινή, ενώ έχει καταπλεύσει στο Νησί το Ελληνικό καταδρομικό “Έλλη” για να παραστεί στον εορτασμό της Μεγαλόχαρης, Τορπιλίζεται Άνανδρα από Ιταλικό υποβρύχιο.
Το καταδρομικό Ναρκοθέτηδα “Έλλη” ήταν πλήρης πληρώματος με επίσημο ένδυμα, σε εορταστική διάθεση και σημαιοστολισμένο έτοιμο να παραθέσει άγημα και κανονιοβολισμό προς Τιμή της Μελόχαρης ως είθισται !
Μέσα στο λιμάνι υπήρχαν δύο πλοία της γραμμής προς εξυπηρέτηση των προσκυνητών και στην προβλήτα ήταν πλήθος κόσμου απ’ όλα τα μέρη της Ελλάδος για να προσκυνήσουν και να γιορτάσουν την Θεία Χάρη Της !
Γύρω στις 07:00 πρωινή αναγνωριστικό Ιταλικό αεροπλάνο έκανε αναγνωριστική πτήση πάνω από το νησί, ενώ ο κόσμος που το είδε νόμιζε ότι ήταν Ελληνικό και πετούσε λόγω της ημέρα.
Ο κυβερνήτης του "Έλλη" πήρε εντολή να μην κάνει τίποτα θεωρώντας ότι ήταν μια από τις συνηθισμένες παραβιάσεις του εναέριου χώρου μας και προκλήσεις τις εποχής εκείνης.
Γύρω στις 07:00 πρωινή αναγνωριστικό Ιταλικό αεροπλάνο έκανε αναγνωριστική πτήση πάνω από το νησί, ενώ ο κόσμος που το είδε νόμιζε ότι ήταν Ελληνικό και πετούσε λόγω της ημέρα.
Ο κυβερνήτης του "Έλλη" πήρε εντολή να μην κάνει τίποτα θεωρώντας ότι ήταν μια από τις συνηθισμένες παραβιάσεις του εναέριου χώρου μας και προκλήσεις τις εποχής εκείνης.
Στις 08:30 πρωινή, Ιταλικό υποβρύχιο εκτόξευε τρις τορπίλες, την πρώτη στο καταδρομικό “Έλλη”το οποίο κτυπά στο λεβητοστάσιο του πλοίου με αποτέλεσμα το κτύπημα να είναι μοιραίο, η δεύτερη τορπίλη κτύπησε επάνω στην προβλήτα του λιμανιού και η τρίτη στην ύφαλο, ενώ σκοπό είχαν να πλήξουν και τα δύο επιβατηγά πλοία.
Το πλοίο δεν κατάφεραν αξιωματικοί και πλήρωμα να το ρυμουλκήσουν και μέσα σε μιάμιση ώρα μετά το σφοδρό και ύπουλο κτύπημα βυθίστηκε, ενώ εκκενώθηκε με τις λιγότερες δυνατές ανθρώπινες απώλειες με την συνδρομή παρευρισκόμενων λέμβων και πλοίων.
Κατά την έκρηξη του “Έλλη” Εννέα (9) άτομα σκοτώθηκαν και 24 τραυματίστηκαν.
Κατά την αναφορά των ονομάτων μετρώντας το πλήρωμα όταν άκουγαν το όνομα αυτών που χάθηκαν, οι επιζώντες φώναζαν όλοι μαζί:
Απών, Απέθανεν υπέρ Παρτίδος !
Ήταν οι
Ναύτες Θερμαστές : Αναστόπουλος, Γρίβας, Μπόνας, Καλίας, Τομαράς
Εθελοντής Ναύτης Αρμενιστής Πέττας
Υποκελευστής Μηχανικός Μαντούβαλος
Κελευστής Μηχανικός Παπανικολάου
Αρχικελευστής Πυροβολικής Κατσαϊτης
Η Ελλάδα με ελληνική Κυβέρνηση υπό του Ιωάννη Μεταξά κρατούσε ουδέτερη θέση απέναντι στα στρατηγικά σχέδια και τις κατακτήσεις των Γερμανών και συμμάχων Ιταλών, που προσπαθούσαν με κάθε τρόπο να δημιουργήσουν θερμό επεισόδιο.
Ένα ακόμη άτομο καταγράφετε στα αθώα θύματα εκείνης της ημέρας και είναι μια γυναίκα η οποία βρισκόταν στον μόλο και κατέληξε αφού την πρόδωσε η καρδία της βιώνοντας την άνανδρη και αναίτια επίθεση.
Ένα ακόμη άτομο καταγράφετε στα αθώα θύματα εκείνης της ημέρας και είναι μια γυναίκα η οποία βρισκόταν στον μόλο και κατέληξε αφού την πρόδωσε η καρδία της βιώνοντας την άνανδρη και αναίτια επίθεση.
Η θέση και εντολή του Ιωάννη Μεταξά ήταν ξεκάθαρη στο εσωτερικό της χώρας:
Η δοξολογία και λιτανεία της Εικόνας καθώς και ο εορτασμός Της θα γίνουν κανονικά, σαν να μην έγινε τίποτα και ουδεμία συζήτηση για το ποιος ευθύνεται… άκρα μυστικότητα για την ταυτότητα των υπευθύνων.
Άπαντες υπάκουσαν και μετά την δοξολογία έγινε η λιτανεία της Εικόνας κανονικά με την διαφορά οι κληρικοί φόρεσαν τα μαύρα άμφια τους ως ένδειξη πένθους, ενώ σ’ όλων τα πρόσωπα ήταν ζωγραφισμένη η θλίψη.
Ο Ιωάννης Μεταξάς ζητά την συνεχή αποσιώπηση του γεγονότος ως προς την Εθνικότητα των υπευθύνων αφενός για να μην δώσει το δικαίωμα στην Ιταλία να συνεχίσει τις επιθετικές κινήσεις έναντι της Ελλάδος και κατά δεύτερον για να μην θιγεί η υπερηφάνεια του Ελληνικού λαού, εφόσον κατά την δημοσιοποίηση των υπεύθυνων θα έπρεπε να υπάρξουν αντιδράσεις και από την Ελλάδα. Προσπαθώντας δηλαδή να αποφύγει τον πόλεμο.
Ο δε Ιταλικό τύπος γράφει τις επόμενες ημέρες του συμβάντος προπαγανδίζοντας,ότι το χτύπημα έγινε από την Αγγλία για να ενταθούν οι σχέσεις μεταξύ της Ελλάδος και Ιταλίας.
Από τις πρώτες ώρες η Ελληνική Κυβέρνηση είχε περισυλλέξει θραύσματα από τις τορπίλες και πλέον ήταν σίγουρη για τη Εθνικότητα των υπαιτίων.
Ο δε Ιταλικό τύπος γράφει τις επόμενες ημέρες του συμβάντος προπαγανδίζοντας,ότι το χτύπημα έγινε από την Αγγλία για να ενταθούν οι σχέσεις μεταξύ της Ελλάδος και Ιταλίας.
Από τις πρώτες ώρες η Ελληνική Κυβέρνηση είχε περισυλλέξει θραύσματα από τις τορπίλες και πλέον ήταν σίγουρη για τη Εθνικότητα των υπαιτίων.
Και όμως το κοινό μυστικό παρέμενε κρυφό για την ταυτότητα των υπαιτίων !
Όλοι γνώριζαν κανείς δε μιλούσε μέχρι την επίσημη κήρυξη του Ελληνο - Ιταλικού πολέμου, 28η Οκτωβρίου 1940, με αποτέλεσμα στις 30 Οκτωβρίου του 1940 ο Ελληνικός τύπος να γράφει :
Όλοι γνώριζαν κανείς δε μιλούσε μέχρι την επίσημη κήρυξη του Ελληνο - Ιταλικού πολέμου, 28η Οκτωβρίου 1940, με αποτέλεσμα στις 30 Οκτωβρίου του 1940 ο Ελληνικός τύπος να γράφει :
Η στυγερά δολοφονία αποκαλύπτεται
Ιταλικόν υποβρύχιον ετορπίλλισε την “Έλλη”
Μετά την απελευθέρωση των Γερμανών κάθε χρόνο τελείται μνημοσύνη δέηση στο σημείο της προβλήτας που έπεσε η μια τορπίλη και υπάρχει μνημείο, ενώ γίνεται ρίψη στεφάνων στον θαλάσσιο χώρο όπου βυθίστηκε το “Έλλη” εις μνήμη των θυμάτων.
Στον Ιερό Ναό της Παναγίας της Τήνου βρίσκονται στον ισόγειο χώρο ειδικά διαμορφωμένοι εκθεσιακοί χώροι όπου φυλάσσονται επιμελώς μέρος της τορπίλης, Ναυτικές στολές και διάφορα άλλα ευρήματα, Πολύτιμα τάματα διάσημων Ελλήνων ηρώων η απλών πολιτών σπάνια κοσμήματα της τέχνης της αργυροχρυσοχοΐας με πολύτιμους λίθους, Χειρόγραφα ανεκτίμητης αξίας, πίνακες και εκκλησιαστικά είδη με πολύτιμους και ημιπολύτιμους λίθους αποτελώντας ένα κέντρο διαφύλαξης της πολιτισμικής και ιστορικής κληρονομιάς !
Άρθρο: Αντώνης Λουκόπουλος
Άρθρο: Αντώνης Λουκόπουλος