Τρίτη 23 Μαρτίου 2021

« η Πατρίς Αγνωμονούσα »

Ενόψει της Εθνικής επετείου – 25ης Μαρτίου 1821 – 2021,  200 έτη από την απελευθέρωση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, ως ένα   Α ν ε ξ ά ρ τ η τ ο   Έ θ ν ο ς !!! 
Αν και έχουν περάσει 2ο αιώνες από την απελευθέρωση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και της σύστασης του Ελληνικού Κράτους, ο  Ε θ ν ι κ ό ς   Δ ι χ α σ μ ό ς  στην Ελλάδα καλά κρατεί στους αιώνες..


Από τα πρώτα χρόνια κιόλας της ίδρυσης του Ελληνικού Κράτους, με την δολοφονία του Ιωάννη Καποδίστρια την 9η Οκτωβρίου 1831, και μια σειρά φυλακίσεων και κυνηγητών  η ρ ώ ω ν  του Απελευθερωτικού Αγώνα η   Δ ι χ ό ν ο ι α  στην Ελλάδα καλά κρατεί, όπως καταγράφονται τα ιστορικά γεγονότα !!!

Ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, καταγόμενος από την οικογένεια με το επώνυμο Τζεργίνη,  γνωστός ως Γέρος του Μοριά !

Μυήθηκε στη Φιλική Εταιρεία, ενώ υπήρξε ένθερμος υποστηρικτής του Ιωάννη Καποδίστρια και έπαιξε σημαντικό ρόλο στην επανίδρυση του Ελληνικού Κράτους.
Ωστόσο συκοφαντήθηκε από οπαδούς του Όθωνα, φυλακίστηκε στο Παλαμήδι και καταδικάστηκε σε  θ ά ν α τ ο,  με την κατηγορία της «ε σ χ ά τ η ς  π ρ ο δ ο σ ί α ς».
Η εμφάνιση του Κολοκοτρώνη στο εδώλιο του κατηγορουμένου συγκλόνισε το ακροατήριο. Ερωτηθείς ο Γέρος του Μοριά, τ ι   ε π ά γ γ ε λ μ α   έ χ ε ι ς, αποκρίθηκε με την ιστορική φράση : 
Σ τ ρ α τ ι ω τ ι κ ό ς !  
Κ ρ α τ ά ω   σ α ρ ά ν τ α   ε ν ν ι ά   χ ρ ό ν ο υ ς   σ τ ο   χ έ ρ ι   τ  ο   ν τ ο υ φ έ κ ι   και   π ο λ ε μ ώ   γ ι α    τ η ν  Π α τ ρ ί δ α !!!
Λίγα χρόνια αργότερα η ποινή του μετατράπηκε σε 20η κάθειρξη από τον Βασιλέα, και όταν το έμαθε είπε : Θ α   γ ε λ ά σ ω   τον  Β α σ ι λ ι ά !
Δ ε ν   θ α   ζ ή σ ω  τ ό σ ο υ ς   χ ρ ό ν ο υ ς  !
Μετά την ενηλικίωσή του, ο Όθωνας έδωσε Βασιλική χάρη στον Κολοκοτρώνη και αποφυλακίστηκε.
Στην πορεία των ετών  τ ι μ ή θ η κ ε   με τον βαθμό του Στρατηγού, β ρ α β ε ύ τ η κ ε   με τον Μεγαλόσταυρο του Σωτήρος, διετέλεσε σύμβουλος Επικρατείας και μέλος της επιτροπής για την ανέγερση του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Απεβίωσε, αιτία εγκεφαλικού, σε ηλικία 73ων ετών.
 
 
Ο Νικήτας Σταματελόπουλος, γνωστός ως Νικηταράς, ο Τουρκοφάγος, μυήθηκε μέλος της Φιλικής Εταιρείας και ήταν ανιψιός του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη. 

Συνελήφθη δύο φορές και καταδικάστηκε για «ο ρ γ ά ν ω σ η   σ υ μ μ ο ρ ί α ς   κ α τ ά   τ ο υ    Β α σ ι λ έ ω ς   Ό θ ω ν α» , ενώ εξέτισε φυλάκιση ενάμιση χρόνου στις φυλακές της Αίγινας, όπου στην πορεία αποδείχθηκε η αθωότητα του.
Όταν αποφυλακίστηκε η υγεία του Νικηταρά ήταν εξασθενημένη από τα βασανιστήρια που υπέστη κατά τη διάρκεια της φυλάκισής του, με αποτέλεσμα να χάσει σε μεγάλο βαθμό την όρασή του.
Του χορηγήθηκε  «ά δ ε ι α   ε π α ι τ ε ί α ς» στον χώρο όπου υπάρχει σήμερα ο ναός της Ευαγγελίστριας, κάθε Παρασκευή να επαιτεί..
Απεβίωσε στις 25 Σεπτεμβρίου1849 σε ηλικία 62 ετών, με τελευταία Του επιθυμία να ταφεί δίπλα από το Θείο του Θ. Κολοκοτρώνη, στο Ά Νεκροταφείο Αθηνών.
 
Ο Οδυσσέας Ανδρούτσος, μυήθηκε στη Φιλική Εταιρεία παίζοντας σημαντικό ρόλο στην επίτευξη του σκοπού της και των σιωπηλών συμμαχιών με επιφανείς Έλληνες.

Συναντήθηκε με τον Γεώργιο Καραϊσκάκη, Κυριακούλη Μαυρομιχάλη, Γεώργιο Βαρνακιώτη, αλλά και τους  Ζόγγα, Μακρή, οπλαρχηγούς της Πελοποννήσου και της Στερεάς Ελλάδας. Συμμετείχε στη σύσκεψη της Αγίας Λαύρας για την έναρξη του απελευθερωτικού αγώνα και με ένα ασκέρι 1.500ων ανδρών, άρχισε ένα τρίχρονο αγώνα εναντίον των Οθωμανών.
Το αποκορύφωμα των μαχών Του καταγράφεται, η  η ρ ω ι κ ή   Μ ά χ η  στο  Χ ά ν ι  της  Γ ρ α β ι ά ς, την 8η  Μαΐου 1821, όπου με λιγοστούς Έλληνες οχυρώθηκε μέσα στο Χάνι αντιμετωπίζοντας επιτυχώς πολλαπλάσιο οθωμανικό στράτευμα κατατροπώνοντας τον Ομέρ Βρυώνη.
Εν τέλει κατηγορήθηκε αδίκως για «σ υ ν δ ι α λ λ α γ ή   μ ε   τ ο υ ς   Τ ο ύ ρ κ ο υ ς» καταδιώχθηκε και συνεθλίβη κατά τις εμφύλιες διαμάχες που ακολούθησαν, έχοντας προσωπικό Του εχθρό τον τότε ισχυρό πολιτικό άνδρα της Επανάστασης, Ιωάννη Κωλέττη.
Επιπρόσθετα είχε προκαλέσει την οργή των τοπικών Φαναριωτών & Κοτζαμπάσηδων, οι οποίοι τον μισούσαν γιατί ήταν   λ α ο π ρ ό β λ η τ ο ς   η γ έ τ η ς  και  η  δ η μ ο κ ρ α τ ι κ ό τ η τ α  Τ ο υ  είχε περιορίσει τη δύναμή τους, όπου τους είχε εξοργίσει,
με αποτέλεσμα το μίσος τους, τους οδήγησε στην δολοφονία ενός από τους μεγαλύτερους αγωνιστές της Επανάστασης την 5η  Ιουνίου 1825.  
Μετά από τρεις ανεπιτυχείς «α π ό π ε ι ρ ε ς   δ ο λ ο φ ο ν ί α ς»  τον φυλάκισαν με ψευδείς κατηγορίες στο φρούριο της Ακρόπολης από τους πολιτικούς του αντιπάλους, όπου βασανίστηκε και τελικά τον δολοφόνησαν, χωρίς καν να περάσει από δίκη,
φοβούμενοι, ότι θα αναδεικνυόταν η μεθοδευμένη σκευωρία και θα προκαλούσε γενική κατακραυγή εναντίον τους.
Μ ι α   δ ο λ ο φ ο ν ί α   π ο υ   τ η ν   π α ρ ο υ σ ί α σ α ν   ω ς   α υ τ ο κ τ ο ν ί α !
Πολλά χρόνια αργότερα  α υ τ ό π τ η ς   μ ά ρ τ υ ρ α ς   αποκάλυψε την δολοφονία του Ανδρός, αποκαλύπτοντας ταυτόχρονα και την   π ρ ο δ ο σ ί α  της Ελληνικής Πολιτείας, ενώ πολύ αργότερα, το 1872 το Ελληνικό κράτος αποκατέστησε την ιστορική αλήθεια παρουσιάζοντας τα ανδραγαθήματά Του και την μνήμη του  ή ρ ω α  της Ελληνικής Επανάστασης !
 
Η Λασκαρίνα Πινότση, γνωστή ως Μπουμπουλίνα, έχοντας παντρευτεί δύο φορές.

Τον πρώτο γάμο κάνει σε ηλικία 17 ετών, με τον Σπετσιώτη Δημήτριο Γιάννουζα, όπου σκοτώθηκε από Αλγερινούς πειρατές και
τον δεύτερο γάμο, έχοντας μείνει χήρα, σε ηλικία 30 ετών, με τον Σπετσιώτη και  πλοιοκτήτη, Δημήτριο Μπούμπουλη, όπου σκοτώθηκε σε ναυμαχία από Γάλλους, ενώ απέκτησε συνολικά έξι παιδιά, τρία από τον πρώτο της γάμο κι άλλα τρία από τον δεύτερο.
Κληρονόμος μιας  τ ε ρ ά σ τ ι α ς  περιούσιας την οποία διαχειρίστηκε έξυπνα, αναπτύσσοντας τις εμπορικές δραστηριότητες και κατάφερε να την αυξήσει σημαντικά.
Μυήθηκε μέλος της Φιλικής Εταιρείας, με τον κατώτερο βαθμό, από την στιγμή που οι γυναίκες δεν ήταν δεκτές, ενώ υπήρξε η   μ ο ν α δ ι κ ή   γ υ ν α ί κ α  μυημένη της Φ.Ε.
Στην κατοχή της είχε αρκετά πλοία, ακίνητη περιουσία και μετρητά, όπου  δ ι έ θ ε σ ε   ε ξ   ο λ ο κ λ ή ρ ο υ  για να καλύψει των αναγκών της Ελληνικής Επανάστασης εξοπλίζοντας κατάλληλα τα πλοία της, ενώ δημιούργησε  έ ν α ν   ι σ χ υ ρ ό   σ τ ό λ ο   κατά  της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.
Ναυπήγησε στην πορεία τρία πλοία, όπου το ένα εξ αυτών, με το όνομα «Α γ α μ έ μ ν ω ν» μήκους 48 πήχεων, έφερε 18ω κανόνια και η ναυπήγηση έγινε κρυφά, καταφέρνοντας την ολοκλήρωση της κατασκευής του δωροδοκώντας τον απεσταλμένο Τούρκο επιθεωρητή στις Σπέτσες και πετυχαίνοντας μάλιστα την εξορία αυτών που την κατήγγειλαν.
Αποτελούσε την ναυαρχίδα του στόλου Της και το όνομα εμπνεύστηκε  από τον ομηρικό βασιλιά των Μυκηνών, Αγαμέμνονα, που οδήγησε τους Έλληνες στον Τρωικό πόλεμο.
Άλλο ένα από δείγμα της  η ρ ω ί δ α ς  που τιμούσε την ιστορική της κληρονομιά. 
Επίσης κατάφερε την   μ υ σ τ ι κ ή   α γ ο ρ ά   όπλων και πολεμοφοδίων από ξένα λιμάνια, τα οποία έκρυψε στο σπίτι της έχοντας αναλάβει τον ανεφοδιασμό, την συντήρηση και την πληρωμή των πληρωμάτων των πλοίων, φτιάχνοντας από Σπετσιώτες το δικό της  
ε κ σ τ ρ α τ ε υ τ ι κ ό   σ ώ μ α, το οποίο αποκαλούσε «γ ε ν ν α ί α   μ ο υ   π α λ ι κ ά ρ ι α» καταφέρνοντας να περικυκλώσει τα τουρκικά οχυρά, το Ναύπλιο και την Τρίπολη, επί σειρά ετών ξοδεύοντας τελικά ολόκληρη την περιουσία της, αλλά και 
χ ά ν ο ν τ α ς   υ π έ ρ   π α τ ρ ί δ ο ς   τον   π ρ ω τ ό τ ο κ ο   γ ι ό  της, τον οποίο οι Τούρκοι αποκεφάλισαν στην περιοχή του Ξυδιά, στην Πελοπόννησο !
Μπήκε στην   ο δ υ ν η ρ ή   διαδικασία να βρει το χαμένο σώμα του γιού της και κατά την αναζήτησή του, σκότωνε κάθε Τούρκο που έβρισκε στο διάβα της ! 
«Ο γιός μου είναι νεκρός, αλλά το Άργος είναι στα χέρια μας» ήταν το λακωνικό μήνυμα που έστειλε προς την τότε διοίκηση των Σπετσών !
Το  ν ε ο σ ύ σ τ α τ ο   κ ρ ά τ ο ς  της δίνει  «κ λ ή ρ ο   γ η ς»  στην πόλη του Ναυπλίου ως ανταμοιβή για την προσφορά της στο Έθνος και εγκαθιστάτε εκεί.  
Όμως αργότερα η Ελλάδα  υ π ο φ έ ρ ε ι   από τον  ε μ φ ύ λ ι ο   π ό λ ε μ ο   που έχει ξεσπάσει μετά τον απελευθερωτικό Αγώνα του 1821, με αποτέλεσμα ο Πάνος Κολοκοτρώνης, που διατελούσε φρούραρχος Ναυπλίου, να δολοφονηθεί, ενώ ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης να συλληφθεί και να φυλακιστεί.
Η Μπουμπουλίνα, έχοντας σεβασμό προς το πρόσωπο και τον αγώνα του, αλλά και λόγω συγγένειας, αφού είχε βαπτίσει την μια από της κόρη της, αντέδρασε  ε ν τ ό ν ω ς   ζητώντας την αποφυλάκιση του, με αποτέλεσμα να  κ ρ ι θ ε ί   ε π ι κ ί ν δ υ ν η  από την τότε Κυβέρνηση.   
Σ υ ν ε λ ή φ θ η,   μ ε   ε ν τ ο λ ή   τ η ν  φ υ λ ά κ ι σ ή   Τ η ς, ενώ
τελικά  ε ξ ο ρ ί σ  τ η κ ε   στις Σπέτσες   χ ά ν ο ν τ α ς   τ ο ν  κ λ ή ρ ο   γ η ς,  που η Πολιτεία της είχε παραχωρήσει στο Ναύπλιο για την προσφορά της στην Πατρίδα !
Η Μπουμπουλίνα στο τέλος  δ ο λ ο φ ο ν ή θ η κ ε, ενώ η Ελληνική Πολιτεία για ακόμη μια φορά δεν στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων αφήνοντας   α τ ι μ ώ ρ η τ ο   τον δράστη της   Ε λ λ η ν ί δ ο ς   η ρ ω ί δ α ς  ! 
 
Η Μαντώ Μαυρογένους, κόρη του εμπόρου και μέλους της Φιλικής Εταιρείας, Νικόλαου Μαυρογένη.

Κατάγονταν από τη Μύκονο, με πλούσια μόρφωση για την εποχή, ενώ μιλούσε άπταιστα την Γαλλική, Ιταλικά και Τουρκική γλώσσα.
Πλούσια ήταν και η δράση της και η συνδρομή της κατά την Ελληνική Επανάσταση κατά της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.
Συνέταξε συγκινητική έκκληση απευθυνόμενη στον γυναικείο πληθυσμό της Γαλλίας και πρωτοστάτησε ζητώντας τη συμπαράστασή τους στην Ελλάδα, διοργανώνοντας συλλαλητήρια έξω από γαλλικά Πανεπιστήμια και τον  ε ν   γ έ ν ε ι   δ ι α φ ω τ ι σ μ ό  στην Ευρώπη,  έστω κι αν το κλίμα ήταν δύσκολο εκείνη την εποχή.
Εξόπλισε και επάνδρωσε   δ ύ ο   ι δ ι ω τ ι κ ά   π λ ο ί α   με δικά της χρήματα, με τα οποία καταδίωξε τους πειρατές που επιτέθηκαν σε Μύκονο και άλλα νησιά των Κυκλάδων, ενώ κατάφερε στην πορεία να δημιουργήσει ισχυρό στόλο έξι πλοίων.
Οι Μυκονιάτες απωθούσαν την αποβίβαση των  Οθωμανικών δυνάμεων υπό την ηγεσία της.
Άλλες δυνάμεις με οικονομική ενίσχυση έστειλε στην Σάμο, όταν απειλήθηκε από τους Τούρκους.
Εξόπλισε και εφοδίασε 150α άνδρες για την ενίσχυση δυνάμεων στην Πελοπόννησο, κάποιοι των οποίων συμμετείχαν στην μάχη της Τριπολιτσάς.
Επίσης οικονομική βοήθεια προσέφερε προς ανακούφιση στρατιωτών και των οικογενειών τους για την προετοιμασία εκστρατείας στη Βόρεια Ελλάδα, μαζί με την υποστήριξη πολλών φιλελλήνων.
Δημιούργησε πεζικό από 16 λόχους, αποτελούμενους από 50α άντρες ο καθένας και έλαβαν μέρος σε επιχειρήσεις και μάχες, όπως την Κάρυστο, την Χίο, του Πηλίου, την Φθιώτιδας, της Λιβαδειάς και την ενίσχυση των Δερβενακίων με τον Νικηταρά.  .
Όταν ο Οθωμανικός στόλος εμφανίστηκε στις Κυκλάδες, πούλησε τα κοσμήματά της για να  χρηματοδοτήσει τον εφοδιασμό και εξοπλισμό 200ων ανδρών και   π ε ρ ι έ θ α λ ψ ε    δ ύ ο    χ ι λ ι ά δ ε ς   α ν θ ρ ώ π ο υ ς   που είχαν επιβιώσει στην   π ρ ώ τ η   π ο λ ι ο ρ κ ί α   τ ο υ   Μ ε σ ο λ ο γ γ ί ο υ.
Άλλη μια   η ρ ω ί δ α   π ο υ   δ ι έ θ ε σ ε   ό λ η   τ η ς   τ η ν   π ε ρ ι ο υ σ ί α   για της απελευθέρωση της Ελλάδος από τον Οθωμανικό ζυγό.
 
Όταν τελείωσε ο πόλεμος, ο πρώτος Κυβερνήτης του   ν ε ο σ ύ σ τ α τ ο υ   κ ρ ά τ ο υ ς,  
Ι ω ά ν ν η ς   Κ α π ο δ ί σ τ ρ ι α ς   της απένειμε το   α ξ ί ω μ α  τ η ς   Α ν τ ι σ τ ρ ά τ η γ ο υ,   ε π ί   τ ι μ ή, τιμή μοναδική σε γυναίκα, παραχωρώντας της και μια κατοικία στο Ναύπλιο για να μείνει.

Ο
έρωτας και η αγάπη που αναπτύχθηκε ανάμεσα στον Δημήτριο Υψηλάντη και την Μαντώ Μαυρογένους, δημιούργησε αφόρητο άγχος στους πολιτικούς αντιπάλους. Η συνένωση δύο ισχυρών και αγαπητών οικογενειών, ήταν ο φόβος τους, να μην αφήσουν σε ησυχία το ζευγάρι και μέσα από ραδιουργίες, να διαλύσουν αυτή την σχέση που θεωρούν σημαντική απειλή..
Ο  κ ύ ρ ι ο ς   και   ι σ χ υ ρ ό ς  των αντιπάλων τους ήταν ο Ιωάννης Κωλέττης, ο οποίος ηγήθηκε της επιτυχημένης διάλυσης του αρραβώνα.
Η Μαντώ, επέστρεψε στο Ναύπλιο όπου ζούσε σε   β α θ ι ά   κ α τ ά θ λ ι ψ η.
Μετά το θάνατο του Υψηλάντη   ε κ δ ι ώ χ θ η κ ε   από τον Ιωάννη Κωλέττη και τον Μαυροκορδάτο, από το Ναύπλιο και επέστρεψε στη Μύκονο, όπου ζούσε σε κατάσταση   
ε ξ α θ λ ί ω σ η ς,   σ τ ε ρ ή σ ε ω ν   και   φ τ ώ χ ε ι α ς.
Ζήτησε από το   κ ρ ά τ ο ς,  αιτούμενη ένα μικρό βοήθημα και κάποια στιγμή την φώναξε ο υπάλληλος στην υπηρεσία και την ρώτησε με ανέδυα, βλέποντας τα χαρτιά της :  
Κ α ι   π ο ι α   ε ί σ α ι   ε σ ύ,  τ ι   έ κ α ν ε ς   γ ι α   τ η ν   Π α τ ρ ί δ α  ?
Κι εκείνη με σεμνότητα του απάντησε :  Τ Ι Π Ο Τ Α  !!!
Με την εκδίωξή Της από την κατοικία που της είχε παραχωρηθεί στο Ναύπλιο, μετά τον θάνατο του Καποδίστρια  έ β α λ α ν    ε σ κ ε μ μ έ ν α   φ ω τ ι ά   σ τ ο   σ π ί τ ι, ενώ αμέσως μετά εμφανίστηκε στρατιωτικό σώμα που κατέστειλε την φωτιά και ξεκίνησε το  
π λ ι ά τ σ ι κ ο, αδειάζοντας στην κυριολεξία το σπίτι απ’ όλα τα υπάρχοντα Της.     
Στέλνει επιστολή προς τον  Β α σ ι λ έ α    Ό θ ω ν α,  όπου του εξηγεί την κατάστασή της, τον ρόλο και τα όσα προσέφερε στον αγώνα για  την απελευθέρωση της Ελλάδος.
Ο   Ό θ ω ν α ς   την απαξιώνει πλήρως και   δ ε ν   έ λ α β ε   π ο τ έ   κ ά π ο ι α   τ ι μ η τ ι κ ή   σ ύ ν τ α ξ η,  ούτε της αποπληρώθηκε κάποιο ποσό από τα χρήματα που είχε δώσει για την χρηματοδότηση του απελευθερωτικού αγώνα.
Αλλά  η   α π α ξ ί ω σ η   ξ ε π έ ρ α σ ε   κ ά θ ε   π ρ ο σ δ ο κ ί α, όταν η μητέρα της, της στέλνει κάποια χρήματα για την αγορά μιας κατοικίας,
αν κι εκείνη είχε καταστραφεί οικονομικά, έχοντας η Μαντώ απορροφήσει και ξοδέψει όλα τα χρήματα της οικογενειακής περιουσίας για τον απελευθερωτικό Αγώνα, β ρ ί σ κ ε τ α ι    μ π ρ ο σ τ ά   σ ε   μ ι α   α κ ό μ η   δ υ σ ά ρ ε σ τ η   έ κ π λ η ξ η   που  της   επιφύλαξε η Πατρίδα.
Αποφάσισε να αγοράσει ένα σπίτι από τα ΕΘΝΙΚΑ.., κατοικίες που ανήκαν στο Ελληνικό Δημόσιο, όπου  έ β γ α ζ ε   σ ε   δ η μ ο π ρ α σ ί α.  
Και ενώ   π λ ή ρ ω σ ε   τ ο   α ν τ ί τ ι μ ο,  τ η ς   δ η μ ο π ρ α σ ί α ς,  α κ υ ρ ώ θ η κ ε  και ουδέποτε έλαβε πίσω τα χρήματα της, χάνοντας φυσικά και το σπίτι.                    
Μετακόμισε στην Πάρο, φιλοξενούμενη σε ένα δωμάτιο, κατοικία του οπλαρχηγού, Σουλιώτη, Χρήστου Φωτομάρα,   
όπου και απεβίωσε από τυφοειδή πυρετό το 1840, σε ηλικία 44ων ετών, μόνη, πάμφτωχη και λησμονημένη από το ελληνικό κράτος, επιδεικνύοντας την  α χ α ρ ι σ τ ί α  του σε όλο το μεγαλείο !!!
Η Μαντώ Μαυρογένους, είχε στην κατοχή της ένα ξίφος Χρυσοποίκιλτο και Αδαμαντοκόλλητο, οικογενειακό κειμήλιο, με χαραγμένη την επιγραφή,
«Δίκασον Κύριε τους αδικούντας με, τους πολεμούντας με, βασίλευε των Βασιλευόντων» που ήταν του Μεγάλου Κωνσταντίνου και το δώρισε στον Ιωάννη Καποδίστρια, όταν ανέλαβε την  δ ι α κ υ β έ ρ ν η σ η  του νεοσύστατου κράτους !!!
Ούτε αυτό δεν κράτησε.. 

Γράφει ο Αντώνης Λουκόπουλος